Złamania kości budujących staw kolanowy to poważne urazy dotykające przede wszystkim amatorów sportów, np. jazdy na nartach. Mogą jednak przytrafić się także piłkarzom, koszykarzom oraz wszystkim osobom, których aktywność fizyczna jest intensywna. Mogą się również przytrafić ofiarom wypadków komunikacyjnych.


Przyczyny występowania złamań


Główne składowe kolana to kość udowa, piszczelowa oraz rzepka. Do złamań dochodzi najczęściej w okolicy nasady. Zwykle na skutek nagłego, bezpośredniego urazu – mocnego wygięcia nogi do boku lub do przeprostu. W trakcie takiego wypadku, kość udowa mocno uderza w kość piszczelową. Uszkodzenia powstają w wyniku:
  • skoku z dużej wysokości,
  • niefortunnego upadku,
  • wypadku komunikacyjnego,
  • kopnięcia lub uderzenia podudziem w twardy przedmiot.
Wyróżnia się wiele typów złamań w obrębie kości budujących staw kolanowy. Najpoważniejsze są te, które przechodzą przez powierzchnie stawowa niszcząc strukturę chrzastki stawowej. Złamania takie może prowadzić do powstania choroby zwyrodnieniowej.


Objawy towarzyszące złamaniom


Złamanie nasady bliższej kości udowej oraz nasady dalszej kości piszczelowej objawia się dużym bólem w okolicy kolana, który nasila się wraz z wykonywaniem nawet najmniejszych ruchów. Kolano jest bardzo spuchnięte, a obciążenie nogi wręcz niemożliwe. Ponadto mogą wystąpić także widoczne krwiaki i zasiniaczenia.


Leczenie złamań nasady bliższej


Każde ze złamań, czy to kości piszczelowej, udowej czy rzepki powinno być indywidualne rozpatrywane i odpowiednio leczone. Podstawą właściwego postępowania medycznego jest poprawne ustalenie przyczyny urazu, postawienie trafnej diagnozy oraz zaplanowanie leczenie.Leczenie złamania nasady kości piszczelowej, udowej i rzepki zależy od rodzaju uszkodzenia, stopnia niestabilności stawu oraz towarzyszących naruszeń tkanek miękkich. Po konsultacji ze specjalistą wskazane jest wykonanie badania rentgenowskiego, ew tomografii komputerowej. Pomocna może być także ocena przy użyciu rezonansu magnetycznego.W większości przypadków konieczne jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego, przywracającego prawidłową anatomię stawu. Nieskomplikowane uszkodzenia można wyeliminować poprzez zastosowanie przezskórnej stabilizacji odłamów śrubami pod kontrolą artroskopu i RTG. Poważne złamania wymagają otwartej repozycją ze stabilizacja płytami bądź gwoździami śródszpikowymi, z podniesieniem powierzchni stawowej czy zastosowaniem przeszczepów kostnych.


Rehabilitacja po leczeniu


Po operacji, do czasu uzyskania wstępnego zrostu kostnego, noga nie może być obciążana (6-8 tyg). W sytuacji złamania kości piszczelowej bądź udowej, staw kolanowy powinno się szybko uruchomić przy pomocy rehabilitacji oraz szyny CMP. Natomiast po zespoleniu złamanej rzepki należy utrzymywać staw kolanowy w wyproście przez okres około 6-8 tygodni. Kolejne etapy rekonwalescencji pacjenta opierają się przede wszystkim na ćwiczeniach ogólnousprawniających, ale także wzmacniających mięśnie. Cały proces może zająć do pól roku.
Szybka i trafna ocena patologii oraz dopasowanie odpowiedniego sposobu leczenia daje szansę na powrót do pełnej sprawności i uprawiania sportu. Nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty, ponieważ skutki zaniedbania mogą być bardzo poważne.