Więzadło krzyżowe tylne (PCL, WKT) jest odpowiedzialne za stabilność i prawidłowe funkcjonowanie kolana przez zabezpieczenie wysuwania się kości piszczelowej do tyłu względem kości udowej, ograniczenie rotacji goleni oraz stabilizację kolana w płaszczyźnie czołowej. Podobnie jak ACL zapewnia również warunki do prawidłowego funkcjonowania łąkotek oraz chrząstek.

Zerwanie PCL to stosunkowo rzadki uraz, mający miejsce w sytuacji przyłożenia dużej siły na kość piszczelową w kierunku grzbietowym.

Mechanizm

Mechanizm urazu to zwykle bezpośrednie uderzenie w powierzchnię przednią nasady bliższej kości piszczelowej, np. podczas uderzenia kolanem w tablicę rozdzielczą samochodu podczas zderzenia czołowego.

Rozpoznanie zerwanego PCL polega przede wszystkim na badaniu ortopedycznym przy wykorzystaniu prostych testów oraz badaniu obrazowym czyli USG i NMR.

Leczenie

Leczenie zerwanego więzadła krzyżowego tylnego polega na jego rekonstrukcji przy użyciu tkanek własnych, pobranych od dawcy bądź sztucznych plecionek.

Rehabilitacja

Fizjoterapia po zabiegu rekonstrukcji więzadła krzyżowego tylnego jest długotrwała i wymaga ścisłej współpracy pacjenta z lekarzem i fizjoterapeutą.