Przerost fałdów maziowych stawu kolanowego (plicae) nie stanowi choroby samej w sobie, ale może być przyczyną uporczywych dolegliwości w obrębie stawu kolanowego. Pojawiają się one w momencie podrażnienia, przerostu i powstania stanu zapalnego wynikającego z interakcji fałdów z kością udową oraz rzepką. Odpowiednio szybka reakcja pozwala jednak całkowicie wyeliminować ból.


Funkcja fałdu maziowego w kolanie


W trakcie rozwoju dziecka, przegrody łącznotkankowe w stawie kolanowym zanikają, a ich pozostałością mogą być właśnie fałdy błony maziowej. Szacuje się, że występują one mniej więcej u połowy dorosłej populacji.
Sama obecność fałdu maziowego nie jest bolesna. Dolegliwości powstają wtedy, gdy dojdzie do mechanicznego podrażnienia. Pojawiają się one na skutek:
  • wszelkiego typu urazów (uderzeń, upadków),
  • przeciążeń stawu,
  • stanów zapalnych sąsiednich tkanek,
  • błędów technicznych podczas ćwiczeń.
Ponadto występowaniu tej patologii sprzyja chondromalacja, uszkodzenie łąkotki czy uprawianie sportów mocno obciążających kolana. Przerośnięty fałd ociera się o kość udową lub wklinowuje się pod rzepkę, nasilając tym samym stan zapalny i zwiększając dyskomfort.


Objawy przerostu fałdu maziowego


Zapalenie błony maziowej wywołane przerostem fałdu to schorzenie rozwijające się stopniowo, którego objawy nasilają się z czasem. Na początku odczuwalny jest dyskomfort w przedniej części kolana, występujący po długim siedzeniu, ćwiczeniach czy np. spacerze lub jeździe na rowerze. Wraz z rozwojem patologii pojawia się uciążliwy ból, który sukcesywnie ogranicza ruchomość i powoduje uczucie zablokowania stawu. Czasami obserwuje się także lekki obrzęk oraz niewielkie zgrubienie pod skórą.


Leczenie zespołu fałdu błony maziowej


Rozpoznanie przerośniętych fałdów maziowych opiera się przede wszystkim na wywiadzie z pacjentem oraz badaniu USG kolana. Czasem konieczne jest również wykonanie rezonansu magnetycznego. Bagatelizowanie sygnałów wskazujących na podrażnienie fałdów błony maziowej może skutkować powstaniem współistniejących uszkodzeń w obrębie stawu kolanowego. Zatem w przypadku wystąpienia niepokojących objawów, należy skonsultować się ze specjalistą w celu przeprowadzenia dokładnej diagnostyki.

Wybór metody leczenia zależy od stopnia zaawansowania zmian w kolanie. Najpierw podejmuje się próbę kuracji zachowawczej, polegającej na rehabilitacji połączonej z terapią farmakologiczną. Jeżeli nie przyniesie ona oczekiwanych skutków, wtedy konieczne jest podjęcie bardziej zdecydowanych środków.Za najbardziej skuteczny sposób eliminacji przerostu uznaje się artroskopię stawu kolanowego – chirurgiczne usunięcie fałdu maziowego. Po zabiegu należy poddać się rehabilitacji, która ma za zadanie zmniejszyć obrzęk oraz ułatwić gojenie się tkanek. Podczas rekonwalescencji bardzo istotne są także ćwiczenia mobilizujące rzepkę. Pacjent powraca do pełnej sprawności w ciągu 6-12 miesięcy.